Bir erkek bebek beklediğinizi öğrendiyseniz yani bebeğiniz erkek ise ve isim bulma konusunda kararsızsanız, her dönem popülerliğini koruyan, son dönemlerde moda olan veya nadir bulunan en güzel erkek bebek isimleri ve anlamları sizler için bu sayfada derledik. İşte O harfi ile başlayan erkek bebek isimleri ve anlamları.
Yeni doğan çocuğuna güzel bir isim koymak, öncelikle babanın, sonra annenin vazifelerindendir. Yani çocuklara güzel bir isim koymak, her anne-babaya düşen önemli bir vazifedir. Konulan ismin, güzel bir manasının olması, İslam inancına ve hükümlerine uygun olması gerekir. Peki çocuğunuza nasıl bir isim koyacaksınız? Ya da koyduğunuz isimlerin ne manaya geldiğini biliyor musunuz? İsimlerin güzel bir anlam taşıması şart mı? İsimler insanlar üzerinde nasıl bir etki bırakır?
Allah Rasulü’nün (sallallâhu aleyhi ve sellem) tavsiyeleri içerisinde, çocuğa manası düzgün güzel bir isim koymak anne-babanın ilk vazifelerinden birisidir. Peygamber Efendimiz, ‘Peygamberlerin isimleri ile isimleniniz. Ayrıca Allah nezdinde isimlerin en sevimlisi Abdullah ve Abdurrahman’dır. İsimlerin en doğrusu Hâris (kâr getiren, ahireti kazanan) ve Hümâm (himmetli, azimli)’dır. En çirkini de Harp (savaş, şiddet) ve Mürre (cimrilik, acı) isimleridir’ (Müsned, 4/35) buyurarak çocuklara isim vermenin ehemmiyetini dile getirmiştir. Ayrıca ‘Sizler kıyamet günü isimlerinizle ve babalarınızın isimleriyle çağırılacaksınız öyleyse isimlerinizi güzel yapın’ (Ebu Dâvud, Edeb 69) hadisi de çocuklara güzel isim koymanın ne kadar önemli olduğunu ifade etmesi açısından dikkat çekicidir.
İşte O harfi ile başlayan erkek isimleri ve anlamları
Oba: Üstün yetenekli. 2. Göçebelerin meydana getirdiği topluluk.
Obe: Aşiretin bir bölümü.
Oben: Kendisine bir başka kişiyi örnek alan kişi.
Obuz: Su kaynağı. 2. Karların erimesiyle oluşan dere.
Ocak: Ev, aile.
Ocak: Soyluların oturdukları yer.
Ocan: O dost 2. İçten kişi.
Odhan: Ateşli, hareketli ve hükmeden kişi.
Odkan: Canlı, çoşkulu kişi.
Odman: Ateşli, canlı, çoşkulu kişi.
Oflaz: İyi, güzel, mükemmel.
Oflaz: Sevimli.
Oflazer: İyi, güzel, eksiksiz kimse.
Ogan: Tanrı. 2. Güçlü, kuvvetli.
Oganalp: Güçlü, kuvvetli yiğit.
Oganer: Güçlü, kuvvetli, yiğit.
Ogansoy: Güçlü ve kuvvetli bir soydan gelen.
Ogeday: Akıllı, zeki.
Ogün: Belirli bir günde doğan.
Oğan: Tanrı.
Oğaner: İlahi gücü olan.
Oğansoy: İlahi bir güce sahip soydan gelen.
Oğantürk: İlahi bir güce sahip Türk.
Oğul: Evlat, erkek çocuk.
Oğulbey: Beyin oğlu.
Oğulcan: Can dost.
Oğultan: Tan vakti gibi.
Oğultay: Genç.
Oğultekin: Uğurlu evlat
Oğultürk: Genç Türk.
Oğur: Uğur.
Oğuz: İyi huylu kimse. 2. Büyük bir Türk boyu.
Oğuzalp: İyi huylu yiğit kişi.
Oğuzata: İyi huyluluğu atalarından, soyundan gelen.
Oğuzbay: İyi huylu, saygın kişi.
Oğuzcan: İyi huylu, candan dost.
Oğuzer: İyi huylu, yiğit kişi.
Oğuzhan: Hükümdar.
Oğuzkan: Hükümdar soyundan gelen.
Oğuzman: İyi huylu, kuvvetli kişi
Oğuztan: İyi huylu kişi.
Oğuztay: İyi huylu genç kişi.
Okan: Anlayışlı. 2. ilahi.
Okanalp: İlahi bir güce sahip olan.
Okanay: Anlayışlı.
Okaner: İlahi bir güce sahip olan yiğit.
Okat: Ok atan, savaşcı.
Okay: Beğeni, ok gibi delici, ay gibi aydınlık.
Okbay: Ok gibi delici, saygın ve zengin kimse.
Okcan: Tez canlı, hareketli.
Okçun: Uzak, ilerde, uzaklaşmış.
Oker: Hızlı ve kuvvetli.
Okhan: Ok gibi hızlı, delici hükümdar.
Okkan: Ok gibi delici soydan gelen.
Okman: Ok gibi hızlı, delici, okçu,
Oksal: Okçuluğu ile tanınmış.
Oksar: Okları hazırlayan.
Oksu: Ok gibi delici, su gibi berrak ve temiz kişi.
Oktan: Ok gibi delici, tan yeri gibi ışıklı.
Oktar: Ok atan, okçu,
Oktaş: Ok gibi delici, taş gibi sert.
Oktay: Öfkeli, asabi.
Oktuğ: Ok atan, okçu.
Oktunç: Tunçtan yapılmış ok.
Oktürk: Hızlı Türk.
Okumuş: Bilgili, öğrenimli.
Okur: Bilgilenmeyi, okumayı seven.
Okuş: Akıl, zeka, mantıklılık.
Okutan: Öğreten.
Okutman: Öğreten.
Okuyan: Okumayı seven.
Okyan: Okçular, okçuluk.
Okyar: Ok gibi delici ve güzel olan.
Olcan: Canlı, dinamik, hareketli ol.
Olcayhan: Kısmetli hükümdar.
Olcayto: Şanslı kişi.
Olcaytu: Şanslı; talihli, kısmetli.
Olcaytuğ: Şans getiren başlık.
Olcaytürk: Şansı olan Türk.
Olçum: Bilgiçlik taslayan.
Olçun: Eli işe yatkın, becerikli, usta.
Oldaç: Şişman, iri yapılı.
Oldağ: Dağ gibi yüksek ol.
Older: Dindar, sofu.
Olgun: Bilgi, görgü ve hoşgörüsü gereği kadar gelişmiş, kamil.
Olgunay: Dolunay.
Olgunel: İyi el.
Olguner: İyi yetişmiş kimse.
Olgunsoy: Olgun bir soydan gelen.
Olguntürk: İyi yetişmiş Türk.
Olpak: Her zaman temiz, dürüst olan.
Olperest: Dinine sıkıca bağlı kimse, dindar, dinini çok seven.
Olsan: Adınla nam sal, ünlen.
Oluş: Varlık halini alma, meydana gelme. 2. Bir durumdan öteki duruma geçiş.
Omaç: Hedef, amaç, gaye, erek.
Omariya: Mardin, Nusaybin’de Kürt aşireti.
Omet: Ümmet, topluluk.
Omur: Omurgayı oluşturan kemiklerin herbiri, herhangi bir şeyin iskeletinin her bir parçası.
Omurtak: Küçük kartal.
Onan: Mutlu olan, dertten kurtulan, iyileşen. 2. Tevrat’ta özü geçen Onan’ın adından.
Onar: İyileşen, hastalıklardan kurtulan.
Onaran: Başaran. 2. Tedavi eden. 2. Düzelten.
Onart: Düzenli, sistemli.
Onat: Özenli, düzgün, uygun. 2. Yararlı. 3. Dürüst, iyi ahlaklı.
Onatkan: İyi, dürüst soydan gelen.
Onatkut: Kutlu insan, özünde dürüst ve iyi olan.
Onel: Elleriyle her tarafı sarmalamış olan.
Oner: Güçlü kuvvetli.
Ongan: Verimli, eksiği olmayan. 2. Mutlu. 3. Uğurlu. 4. Yarar duruma gelmiş.
Ongay: Kolay, zorluğu olmayan.
Ongun: Verimli, eksiği olmayan. 2. Mutlu. 3. Uğurlu. 4. Yarar duruma gelmiş. 5. Totem.
Ongunalp: Mutlu, uğurlu yiğit.
Onguner: Gelişkin, gürbüz ve yiğit kişi.
Ongunsu: Gürbüz ve su gibi duru kişi.
Ongur: Kurtuluş.
Ongün: Uğurlu gün.
Onkut: Daha iyi ve şanslı yaşa.
Onuk: Sevgili, hürmetli, aziz.
Onuker: Herkesçe sevilen, sayılan kişi.
Onuktan: Sevilen, saygı duyulan ve tan gibi ışıltılı kişi.
Onuktekin: Sevilen, saygı duyulan, uğurlu.
Onul: İyi ol, sağlıklı ol.
Onultan: İyileştiren, sağlığa kavuşturan.
Onural: Şanlı, şerefli kal.
Onuralp: Şerefli ve yiğit kimse.
Onurhan: Şeref sahibi hükümdar
Onurkan: Onurlu, şerefli soydan gelen.
Onursal: Saygı, şeref timsali kişi.
Onursan: Dürüstlüğüyle nam salmış kişi.
Onursay: Şeref sahibi saygın kişi.
Onursev: Kendin gibi olanı sev.
Onurseven: Onurlu insanları seven.
Onursoy: Onurlu bir soydan gelen.
Onursu: Saygın, şerefli ve su gibi temiz.
Orak: Hasat, ekin biçilen araç.
Orakay: Orak ayı. 2. Temmuz.
Oral: Zaptetmek, ele geçirmek.
Oralmış: Zaptedilmiş yer.
Oraltan: Tan vakti yapılan savaş. Oran: Nispet. 2. Uygunluk. 3. Tahmin.
Oraner: Anlayışlı, hesaplı ve yiğit kimse.
Oray: Ateş gibi kızıl renkteki ay.
Orbay: Ordu komutanı.
Orbek: Kentli bey.
Orbey: Ordu komutanı.
Orean: Direnen kişi.
Oreaner: Direngen ve yiğit kimse.
Orçun: Ardıl, halef, oğul.
Orgun: Sır olan.
Orgunalp: Sır dolu yiğit.
Orgunay: Bulutların arkasında kalmış ay.
Orguner: Sır dolu yiğit.
Orgunhan: Sır dolu hükümdar.
Orgunkan: Geçmişi sır dolu olan.
Orgunsoy: Sır dolu bir soydan gelen.
Orguntay: Sır dolu genç.
Orgün: Kapalı havası olan gün.
Orhan: Bir yerin hükümdarı.
Orhun: Orta Asya Türklerinde eski yazı türü.
Orkan: Hükümdar soyundan gelen.
Orkun: Çoban beyi.
Orkut: Kutsal şehir.
Orman: Ağaçlarla örtülü geniş alan.
Ortaç: Mirasçı, veliaht, 2. Yüksek yer. 3. Fiil asıllı kelime.
Ortak: Ortak zevkleri paylaşanlar, arkadaşlar. 2. Birlikte iş yapan, ortaklaşa yararlarla birbirlerine bağlı kimselerden her biri. 3. Kuma.
Ortan: Rengi kızıl tan.
Ortun: Ortanca kardeş.
Ortunç: Kıpkızıl tunç.
Oruç: Haz veren şeylerden sağlanan yoksunluk. 2. Tanrı’ya ibadet amacıyla yeme, içme gibi birçok şeylerden belli bir süre veya biçimlerde kendini alıkoyma.
Oruk: Çare, yol, imkan.
Orun: Özel yer. 2. Mevki makam. 3. Özellik.
Orus: Saadet, mutluluk, talih.
Oruz: Düşünce, düşün, ide.
Oskan: Zeki kişi.
Oskay: Neşeli, sevinç içinde olan.
Osma: Bulgaristan Türklerinin yaşadığı yörelerden birindeki nehrin adı.
Osman: Bir tür kuş, ejderha. 2. Osmanlılarla ilgili.
Oşan: Şanlı, şöhretli, adı duyulmuş olan.
Otacı: Hekim, doktor.
Otağ / Otak: Büyük, süslü çadır.
Otamış: İyileştiren, düzelten.
Otaran: Beğenip arzu eden.
Otay: Ateş renginde ay.
Oxır: Uğur.
Oyal: Düşünceye önem veren, görüş alan.
Oyalp: Düşünceli ve yiğit.
Oyhan: Düşünceli hükümdar.
Oykan: Düşünce ve fikir erbabı soydan gelen.
Oykut: Düşünceli ve kutlu insan.
Oymak: İzcilikte küçük birlik. 2. Göçebe ya da yerleşik nitelikteki topluluk, aşiret.
Oyman: Belli bir görüşe sahip kişi.
Oysan: Düşünce, fikirleriyle tanınan.
Oytun: Beğenilen, güzel yer, kutsal.
Oytunç: Düşünce sahibi sağlam kişi.
Ozan: Halk şairi, 2. Şiir yazan kimse, şair.
Ozanalp: Güzel dilli. 2. Şair ve yiğit kimse.
Ozanar: Namuslu, şerefli, şair kişi.
Ozanay: Güzel dilli ve aydın kimse.
Ozaner: Güzel dilli yiğit, delikanlı.
Ozansoy: Şairler soyundan gelen.
Ozansu: Şair dilli ve su gibi berrak kişi.