Kayak, tıpkı buz pateni gibi, kuzey ülkelerinde çok eskiden beri yararlanılan bir yolculuk aracıdır. Kayak yarışmaları, en iyi kayakçılar arasında yapılır. XX. yüzyılda uluslararası bir nitelik kazanan bu şampiyonalar iniş, özel slalom, büyük slalom, mukavemet yarışı gibi yarışları içine alır. Baş döndürücü atlama müsabakaları ise, en gözüpek kayakçıları karşı karşıya getirir.
Karlı pistler üzerinde ya da tramplenlerde karşılaşan kayakçılar, yıldan yıla gelişen tekniklerini uygulama alanına koyarlar. Onlar için zaman, saniyenin yüzdebirleriyle ölçülür. Bu yüzdebirleri ayırt etmek için de güvenilir ve hassas âletler gereklidir. Öte yandan, kayakçının 150 kilometre/saatlik bir hıza eriştiği ya da bu hızı aştığı iniş yarışmaları bir takım kurallara bağlanmıştır, izlenecek pistler 20 metreden geniş olmalı ve pistler arasındaki seviye farkı hiç bir zaman kadınlarda 700, erkeklerde 1000 metreyi geçmemelidir. «Slalom» yarışları iki kol halinde, zikzaklar çizen ve zorunlu olarak dalgalı ve tümsekti pistlerde yapılır. Bu pistler, üzerinde flamalar bulunan direklerle sınırlıdır. «Özel slalom» yarışında, erkeklerde, seviye farkı 200 metre dolayında olan bir pist üzerinde, en az 0,75 metre aralıklı 55 ilâ 75 kapı bulunur. «Büyük slalom» yarışında ise 4 ilâ 8 metre aralıklı otuz kadar kapı olması gerekir.
Kuzeyli kayakçılar özellikle mukavemet yarışlarında uzmanlaşmışlardır. 15 ilâ 50 kilometrelik parkurlar onları hiç ürkütmez.
Kayakla atlamada sopalar kullanılmaz. Atlayıcı, dev bir tramplen üzerinde, bacakları üzerinde yaylanarak hız aldıktan sonra, 100 ve bazen 140 metreyi aşan bir uçuş yapar. Yarışçı, atlamasının uzunluğuna olduğu kadar, uçuşundaki zarifliğe ve yere konuşundaki yumuşaklığa bakılarak değerlendirilir.