İmaretler, talebe ve yolculara yardım amacıyla kurulmuş hayır müesseseleridir. İslamın özünü ve bilhassa zekat ve fitre hükümlerine çok bağlı olan bu kuruluşlar Osmanlılar Devrinde büyük bir gelişme göstermiş, mal ve servet sahibi hayırseverler aracılığı ile pek çok sayıda imaret kurulmuştur. Karşılıksız bir yardımlaşma kurumu oldukları için vakıflara bağlı olan imaretlerde fırın, mutfak, talebe, yolcu ve yoksulların kalabilecekleri odalar bulunurdu. Umumi aşhanesinde parasız olarak yemek yedirilir genellikle cami ve medreselerin bir parçası olarak kurulan imaretlerde tek hedef karşılıksız yardım, dayanışma ve Allah rızası idi. Bu sebeple imaret kurmak İslâm dünyâsında geniş bir ilgi görmüştür.
Terkrar belirtmek gerekirse; İmaret, çoğunlukla bir cami bünyesinde yapılan, bazen bir camiden ayrı olarakta oluşturulan ve fakirlere özellikle yemek yardımı yapmak amacı ile kurulan ve vakıf niteliğinde olan kuruluş.
İmaret, yoksullara, fakirlere ve medresede okuyan öğrencilere parasız yemek verilen hayır kurumudur.