Arapça bir isim tamlaması olan “Hülefa-i Raşidin” dört halife demektir. Yine belirtmek gerekirse, Dört büyük halifeye Hulefa i raşidin denir. Bu halifelerin halifelik yaptıkları döneme de Hulefa i raşidin dönemi denir. (bazılarına göre Hz. Hasan ve Ömer bin Abdulaziz de bunlara dahildir). Bu dönem Hz. Peygamberin vefatı ile başlar ve Hz. Ali’nin şehadetine kadar devam eder.
Hulefa i raşidin ifadesinden; Hz. Ebubekir, Hz. Ömer, Hz. Osman ve Hz. Ali anlaşılır.
Hulefa i Raşidin devri otuz yıl sürmüş, Hz. Ali’nin şehid edilmesiyle son bulmuştur. Bu dört büyük halife Peygamberimizin en yakın arkadaşları ve halifeleri olup, dördü de daha dünyada iken cennetle müjdelenmişlerdi.
Hulefa-i Raşidîn Devri, hem Asr-ı Saadet denilen Peygamberimizin devrine bitişik oluşu hem en büyük sahabelerin iş başında bulunmaları dolayısiyle İslam tarihinin en önemli devirlerinden biridir.
Raşid Halife olan dört büyük halife sırasıyla şöyledir;
a) Hz. Ebu Bekir (r.a) (632 yılından 634 yılına kadar)
b) Hz. Ömer (r.a) (634 yılından 644 yılına kadar)
c) Hz. Osman (r.a) (644 yılından 656 yılına kadar)
d) Hz. Ali (r.a) (656 yılından 661 yılına kadar)