Güney Kutbu, Dünya ekseninin alt kısmında (Güney ucunda) kalan noktayı tanımlar. “Güneydeki efsanevi kıta”nın bulunması 200 yıllık bir arayıştan sonra, ancak 1840’ta başarıyla sonuçlanmıştır. Yelkenlisiyle kıyılar boyunca yaklaşık 2.000 km yol alan Charles Wilkes, denizlerden oluşan Kuzey Kutbu’nun tersine, Güney Kutbu’nun olduğu yerde gerçekten bir kıta bulunduğunu kanıtlamıştır.
Çok uzun bir süreden beri coğrafyacılar yeryüzünü beş büyük kıtaya bölmüşlerdi: Avrupa,Asya, Afrika, Amerika ve Okyanusya. Bugün Güney Kutbu’nun buzlarla kaplı toprakları da çok geniş, altıncı bir kıta sayılmaktadır.
Oniki milyon kilometrekareden daha büyük bir alanı kaplayan bu toprakların yüz ölçümü,Avrupa’nın kinden fazladır. Bu bölgelerde yer yer oldukça önemli yükseltilere rastlanır: markham ve Sidley dağları 4300 metreyi geçer: bu dağların bilinen en yüksek noktası, Vinson tepesi de 5140 metreye ulaşır.
Zaten Güney Kutbu da deniz seviyesinin 2800 metre üstündedir. Norveç’li kaşif Amundsen’in 1911 de bu kutba ulaşmak için ne büyük güçlükler çektiği buradan da kolayca anlaşılabilir.