Allah Teâlâ şöyle buyurmuştur; Zina eden erkek ve kadının her birine yüzer sopa vurun, Allah ve âhiret gününe îmân ediyorsanız. Allah’ın dîninde onlara karşı merhamete kapılmayın. Onlara verilen cezâyı da mü’minlerden bir grup seyretsin. (Nûr sûresi, 2)
— Enes r.a.’den, Müşarünileyh şöyle demiştir; Size bir hadîs söyleyeceğim ki, benden sonra kimse bunu söylemiyecektir. Resûlüllah (sav)’i şöyle derken işittim. İlmin ortadan kalkması, cehaletin yayılması, içkinin yaygın hâle gelmesi, zinanın yayılması, erkeklerin azalıp, elli kadına bir erkek düşecek kadar kadınların çoğalması, bütün bunlar kıyâmet alâmetlerindendir. (Buhârî, Tirmizî)
— Sehl r.a.’den, Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur; Kim, benim için, iki bacağı arasında olanı ile iki çenesi arasında olanı muhafaza ederse, ben de ona cenneti temin ederim. (Buhârî Tirmizî)
— Zeyd b. Hâlid el-Cühenî r.a. şöyle demiştir; Resûlüllah (sav)’i, evli olmayan zânîye yüz sopa vurulmasını ve bir sene sürgün edilmesini emrederken işttim. (Buhârî, Müslim)
— Yine Zeyd r.a.’den şöyle dediği rivâyet edilmiştir. Bir a’râbî, Peygamber (sav)’e gelip dedi ki; Yâ Resûlallah, Allah adına senden dilerim, bana Allah’ın kitâbı ne diyorsa, öyle hükmet!
A’râbi’nin daha dirâyetli olan hasmı da; Evet yâ Resûlallah, Allah’ın kitâbı ile aramızda hüküm ver ve mes’eleyi açıklamam için bana izin ver dedi. Resûlüllâh (sav) izin verdi. A’râbî’nin hasmı da söze başladı;
Oğlum, bu adamın yanında ücretli olarak çalışıyordu. Karısı ile zinâ etti. Bana oğlumun recmedileceğini söylediler. Bu sebeple kendisine fidye olarak 100 koyun ve bir câriye verdim. İlim adamlarına meseleyi sorunca, bana, oğluma yüz sopa ve bir sene sürgün cezası lâzım geldiğini ve bunun karısının da recmedilmesi gerektiğini söylediler, dedi. Bunun üzerine Resûlüllâh s.a.;
«Aranızda muhakkak Allah’ın kitâbı ile hükmedeceğim. Verdiğin koyunlar ve câriye sana iade edilecek, oğluna da yüz sopa ile bir sene sürgün cezası verilecektir.» dedi. Ve orada bulunan zâta hitâben: «Ey Uneys, bu adamın karısına yarın git, zina ettiğini itiraf ederse, recm cezasını tatbik et!» diye emretti. Ertesi gün Uneys gidince, kadına sordu. Kadın suçunu itiraf ettiği için, Üneys de kadına recm cezasını tatbik etti. (Buhari, Müslim, Neseî, Ebû Dâvûd, Tirmizî)
— Ubâde b. Sâmit r.a.’den, Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur; Benden alınız, (zinânın hükmünü) benden alınız! Allah, zinâ eden kadınlar için bir yol tesbit etti. Bekâr olana yüz sopa ve bir sene sürgün. Evli olana da, yüz sopa ve recm. (Müslim, Ebu Dâvûd, Tirmizî)
— İbn-i Abbâs r.a.’den, müşarünileyh şöyle demiştir; Ömer r.a. Hz Peygamberin minberi üzerinde konuştu ve şöyle dedi. Muhakkak Allah, Muhammed (sav)’i hak ile gönderdi ve ona kitâbı indirdi. Kendisine indirilen âyetler arasında recm âyeti de vardı. Biz o âyeti hem okuduk, hem ezberledik, hem de muhtevasını kavradık. Resûlüllah (sav) de, recm cezâsını tatbik etti. Ondan sonra, biz de tatbik ettik. Bunun için, zaman uzadıkça, bir gün birinin kalkıp, «Biz Allah’ın kitâbında recmi görmüyoruz» demesinden ve insanların, Allah’ın indirdiği bir farzı terk etmelerinden korkuyorum. Kadın ve erkeklerden evli olan zâniye, delil mevcût olduğu, yâhûd gebeliğin tesbit edildiği, veyâ zâni tarafından itirâf vâki olduğu vakit, Allah’ın kitâbında onların üzerine recm haktır ve sâbittir. (Buhârî, Müslim, Ebû Dâvûd, Tirmizî, Neseî)
— Mâiz el-Eslemî, Peygamber s.a.’e gelip, zinâ ettiğini itiraf etti. Peygamber (sav) kabûl etmedi. Sonra diğer taraftan önüne çıkıp geldi. Yine zinâ ettiğini söyledi. Peygamber (sav) yine yüzünü çevirdi, dinlemek istemedi. Üçüncü defa yine diğer tarafından gelip, zinâ yaptığını itiraf etti, Peygamber (sav) yine kabûl etmedi. Dördüncü defasında yine zinâ ettiğini itirâf edince, Peygamber (sav), Harra’ya çıkarılmasını emretti ve orada recmedildi. Taşların hararetini hissedince, kaçmaya başladı. Arkasından koşan bir adam yakaladı ve beraberinde bulunan bir çene kemiği (deve çene kemiği ile kendisine vurdu. Diğer insanlar da vurdular ve orada öldü. Hâdiseyi Hz Peygamber’e anlatınca, Peygamber (sav): «Keşke bıraksaydınız.» (Yâni tâkip edip öldürmeseydiniz!) buyurdu. Bir rivâyette; Hz Peygamber kendisine; Sen delirdin mi? dedi. Mâiz: Hayır, cevabını verdi. Diğer bir rivâyette Hz Peygamber; Belki yalnız öptün, lâf attın, yâhût baktın, buyurdu. Mâiz, Hayır, dedi. Peygamber (sav); Evli misin? diye sordu. Mâiz, Evet dedi. Bunun üzerine Hz Peygamber recm edilmesini emretti. Bir rivâyette Ashâp, Mâiz’in tevbesinin kabûl edilip, edilmediğinde ihtilâf ettiler. Resûlüllah (sav) de; O öyle bir tevbe etti ki, tevbesi ümmetim arasında taksim edilse idi, hepsini içine alırdı, buyurdular.(Buhârî, Müslim, Ebû Dâvûd, Tirmizî, Neseî) Hadîs, Tirmizî’deki lâfzı ile nakledilmiştir.
— İbn-i Ömer r.a.’den, Müşarünileyh şöyle demiştir; Peygamber (sav)’in huzuruna biri diğeri ile zinâ etmiş olan bir yahûdi ile bir yahûdi kadınını getirdiler. Peygamber (sav) yahûdiye dönüp sordu: Zinâ eden kimse hakkında Tevrat’ta ne görüyorsunuz? Dediler ki; Cezâ olmak üzere, zânî ile zânîyenin yüzlerini karartır, her ikisini birer hayvana ters olarak bindirir ve şehir ortasında dolaştırırız. Peygamber (sav); Eğer doğru söylüyorsanız, Tevrat’ı getirin, buyurdular. Tevrât’ı getirdiler. Okumaya başladılar. Okuyan adam recm âyetine gelince parmağı ile orasını kapadı ve yalnız üst tarafı ile alt tarafını okudu, Abdullah b. Selâm Peygamber’in yanında bulunuyordu. Yâ Resûlallah, emret de parmağını kaldırsın! dedi. Peygamber (sav) yahûdiye parmağını kaldırmasını emretti. Yahûdi parmağını kaldırınca, altında recm âyeti olduğu görüldü. Bunun üzerine Resûlullah (sav) her iki yahûdi’nin recm edilmesini emretti. İkisini de recm ettiler.
İbn-i Ömer der ki; Recmedenler arasında ben de bulundum ve recm edilen yahûdî’nin atılan taşlardan kadını korumak için kendini siper etmeye çalıştığını gördüm.(Buhari, Müslim, Ebû Dâvûd, Tirmizî, Neseî)
— Ebû Hüreyre r.a.’den, Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur; Bir câriye zinâ edip de zinâsı sâbit olunca, efendisi kendisine yüz sopa cezasını tatbik etsin. Ve şiddet gösterip, fazla azarlamasın. İkinci bir defa zinâ ettiği takdirde, yine yüz sopa cezasını tatbik etsin, fazla şiddet gösterip azarlamasın. Üçüncü defa zinâ ederse, bu sefer, artık onu, kıldan yapılmış bir ip mukâbilinde olsa bile, satıp elinden çıkarsın. (Buhârî, Müslim, Ebû Dâvûd, Tirmizî, Neseî)