Peygamber Efendimiz Hz Muhammed (sav)’in zamanında yaşamış, dünya gözüyle O’nu görmüş, sohbetlerinde bulunmuş ve Müslüman olarak ölmüş olan kimselere “Sahabe” denir.
Hz Peygamber (sav)’in sohbetinde bulunan görme özürlü kimselerle, iyiyi kötüden ayırt edebilen henüz ergenlik yaşına ulaşmadığı halde Peygamber (sav)’i gören çocuklar da sahabedir. Sahabenin sayısı hakkında kesin bir rakam söylenmemekle beraber çoğu kaynaklar, Hz Peygamberin vefatında yüz binin üzerinde sahabe bulunduğunu ifade etmişlerdir. En son sahabe hicri 110 yılında vefat etmiştir Gerek hadis rivayetinde, gerekse Kur’an’ın sonraki nesillere muhafaza edilerek aktarılıp öğretilmesinde, ilk kaynak olmaları babından sahabenin önemi büyüktür. Onlar İslâm’ın korunması ve yayılması yolunda hayatlarını ve her türlü değerlerini ortaya koymuşlardır. Allah Rasûlü ile omuz omuza cihat ederek fedakârlıkta bulunmuşlardır. Bundan dolayı Müslümanların en hayırlı nesli olma şerefine ermişlerdir.