Enes b. Mâlik şöyle anlatıyor: Hz Peygamber arada Uhud dağına tırmanır ve şöyle derdi: “Uhud bizi sever, biz de Uhud’u.”
Bir defasında Resûlullah, Hz Ebû Bekir, Hz Ömer ve Hz Osman ile birlikte Uhud dağının zirvesinde otururlarken dağ ansızın sarsılmaya başladı. Oradakiler şaşkınlılıkla birbirlerine bakarken, Resûl-i Ekrem, sanki canlı biriyle konuşuyormuş gibi: “Sakin ol Uhud! Şuanda senin üzerinde bir nebi, bir sıddık, iki şehit bulunuyor” dedi. Dağdaki zelzele anında durdu.”
Burada iki mûcize vardır. Bunlardan birincisi, Uhud’un ona itaat etmesi ve durması; İkincisi, gelecekte Hz Ömer’in ve Hz Osman’ın şehit olacaklarını haber vermesiydi. Nitekim Hz Ömer’i İranlı bir köle, Hz Osman’ı da isyancılar, Kur’ân-ı Kerîm okurken şehit etmişlerdi.