Misvak, diş ve ağız temizliğinde kullanılan yumuşak lifli erâk ağacının dallarından kesilen parçadır. Kullanılması çok yararlı olan ve Rasûlüllah (sav)’in önemle tavsiye ettiği, diş fırçası vazifesini gören, hoş kokulu bu misvak hakkında Allah Rasûlü (sav) şöyle buyurdular: “Misvak kullanmak ağzın temiz kalmasına ve Rabbin razı olmasına sebeptir.” (Buhârî). Yine Peygamber Efendimiz (sav) bir defasında “Eğer ümmetime bir zorluk yüklemiyeceğini bilseydim misvak kullanmayı farz kılardım” buyurmuştur.
Bilhassa abdest alırken misvak kullanmak çok sevaptır. Böylece alınan bir abdestle namaz kılmak daha faziletlidir. Misvak bulunmadığı zaman, en azından parmaklarımızla dişlerimizi ovup temizlememiz lazımdır.
Bugün misvak yerine diş fırçası kullanılmaktadır. Fakat diş fırçaları bilhassa erak ağacının dallarından yapılan bir misvakla aynı özellikte değildir. Çünkü misvakta su ile birleşince mikropları öldüren madde oluştuğu isbat edilmiştir.
İslâm dini temizliğe büyük bir önem vermiş ve temizliği imanın belirtilerinden saymıştır.
Geçmiş peygamberlerin dört sünneti arasında da diş temizliğine yer verilir. “Dört şey geçmiş peygamberlerin sünnetlerindendir. Haya duygusu, kokulanmak, diş temizliği ve nikâh” (Tirmizî, Nikâh,1; Ahmed b. Hanbel, V, 421).
Dişlerin temizlenmesi için kullanılan sivâk veya misvağın İslâm’da taabbüdi bir yönü de vardır. Hanefîlere göre, misvakla dişleri temizlemede abdestin, Şâfiîlere göre ise namazın sünnetlerindendir. Böylece hergün düzenli bir şekilde her abdest alındığında veya her namaz vaktinde, namazdan önce dişlerin de temizlenmesi amaçlanmıştır.
Hz. Âişe’den nakledildiğine göre, Rasûlullah (s.a.s) şöyle buyurmuştur: “Misvak kullanarak kılınan namazın, misvaksız namaza üstünlüğü yetmiş kattır” (Ahmet b. Hanbel, Müsned, VI, 272). Hadis çok açık olmadığı için Hanefiler sevabın abdest alırken Şâfiîler ise, namazdan önce misvak kullanmakla meydana geleceğini söylemişlerdir.
Diğer yandan, Hz. Peygamber’in abdest alırken misvak kullandığına dair de çeşitli hadisler nakledilmiştir. Bir geceyi, Rasûlullah (s.a.s)’in yanında geçiren İbn Abbas (r.a) şöyle demiştir: “Allah’ın Nebisi (s.a.s) gecenin sonuna doğru kalktı. Dışarı çıktı, gökyüzüne baktı, sonra Âli İmrân Sûresi’nin şu iki âyetini okudu: “Göklerin ve yerin yaratılmasında, gece ile gündüzün değişmesinde akıl sahipleri için şüphesiz deliller vardır. Onlar, ayakta iken, otururken, yanları üzere yatarken, Allah’ı zikrederler. Göklerin ve yerin yaratılışını düşünürler ve Şöyle derler: Rabbimiz! sen bunu boş yere yaratmadın. Seni tesbih ve tenzih ederiz. Bizi cehennem ateşinden koru” (Âlu İmrân, 3/190-191). Sonra eve döndü. Dişlerini misvakladı ve abdest aldı. Ayağa kalkarak namaz kıldı, sonra yanüstü yattı. Sonra yeniden kalkarak dışarı çıktı, gökyüzüne bakarak, aynı âyetleri tekrar okudu, sonra dönerek yine dişlerini misvakla temizledi, abdest aldı, sonra kalktı ve namaz kıldı” (Müslim, Tahâre, 47, Müsâfirin, 183,191; Ebû Dâvud, Tahâre, 30; Ahmed b. Hanbel, I, 275, 350, V, 312).
Rasûlüllah (s.a.s) abdest veya namazla ilgili olmaksızın da, misvak kullandığı, özellikle Kur’an-ı Kerim okumazdan önce de diş temizliğine dikkat ettikleri görülmektedir. Misvak kullanılmasının amacı ağız temizliğidir. Şu hadiste bu genel amaca işaret edilir: Misvak kullanınız. Şüphesiz misvak ağız için temizleyicidir” (Buhâri, Savm, 27; Nesai, Tahâre, 4; İbn Mâce, Tahâre, 7; Dârimi, Vüdû,19). Hz. Peygamber’in gece misvağı yanında olmaksızın yatmadığı, sabah kalkar kalkmaz ilk işinin dişlerin temizlemek olduğu nakledilir (Ebû Dâvud Tahâre, 30; Ahmed b. Hanbel, I, 373; Dârimî, Salât, 165). Bazı sahabiler, O’nun günde kaç defa dişlerini misvakladığını sayamadıklarını, söylemişlerdir (Ahmed b. Hanbel, III, 445, 446).
Diğer yandan Hz. Peygamber, dişleri sararmış bir halde huzuruna çıkan bazı sahabilere şöyle buyurduğu bildirilir: “Hayret doğrusu nasıl oluyor da sararmış dişlerle dolaşıp duruyorsunuz. Dişlerinizi misvakla temizleyiniz” (Ahmed b. Hanbel, I, 214).
Bütün bu hadisler ve sahabe uygulaması gösteriyor ki, diş temizliği yalnız abdest ve namaz, ya da Kur’an-ı Kerim okuma sırasında değil, sağlık açısından ve toplum içine çıkarken dikkat edilmesi gereken önemli bir temizlenme şeklidir. Misvak’ın bu genel temizlik yönünü dikkate alan İslâm bilginleri beş yerde, diş temizliğinin müstehap olduğuna dikkat çekmişlerdir. Bu beş yer şunlardır:
a) Dişler sararınca,
b) Ağzın kokusu değişince,
c) Uykudan kalkıldığında,
d) Namaza kalkılacağı zaman,
e) Abdest alırken.
Buna, Kur’an-ı Kerim okumak veya toplum huzuruna çıkmak için yapılacak diş temizliği de ilâve edilmiştir (İbn Âbidin, Reddü’l-Muhtar, İstanbul 1984, I, 116; el-Fetâvâl-Hindiyye, Beyrut 1400/1980, I, 7).
Misvak âletinin aslı olan erâk ağacından diş sağlığı bakımından faydalı olan florin maddelerinin bulunduğu, ağıza güzel bir koku verdiği ve mide için bir takım faydalarının olduğu belirlenmiştir. Ancak misvağın bulunamaması halinde dişleri, İslâmî ölçülere uygun olarak hazırlanmış fırça ve diş macunu veya sabunla, bu da bulunamadığı takdirde parmaklarla oğuşturmak suretiyle ve suyla temizlemek gerekir. Önce abdest ve namazla veya Kur’ân-ı Kerim okurken bedenimizin ve ağzımızın temiz olması ve toplum önüne çıkarken de, imanın belirtilerinden sayılan temizliğe dikkat edilmesi “Şüphesiz, Allah temizdir, temizliği sever” (Tirmizî, Edeb, 41) hadisinde bildirildiği gibi, Yüce Allah’ın sevgisini celbeder. Diğer yandan müslüman bu yolla, koruyucu hekimlik bakımından, sağlığı için gerekliği tedbirleri de almış olur.