İftira; bir kimseye işlemediği bir suçu isnat etmek, olmayan bir şeyi olmuş gibi anlatmak veya nakletmek demektir.
Hayatta insanoğlunun çeşitli arzu ve beklentileri vardır. Bu beklentilerine bazen erişemeyebilir. Böyle bir durumda, bazıları kendi kaderine razı olurken; bir kısım insanlar da arzu ettiklerini zorla elde etmeye çalışırlar. Bu bakımdan iftira, bir kimseyi veya bir şeyi elde etmek veya o şeyi başkalarından kıskanıp, zarar verme düşüncesinden kaynaklanmaktadır. Her halükârda, dünya için önemli olan bir nesneye karşı olan zaafin neticesinde iftira yapılır. İftira son derece kötü ve tahrip edici bir hadisedir. Hem iftirayı yapan ve hem de kendisine iftira edilen kimse için oldukça rahatsız edici bir tutumdur. Allah Teâlâ: “Siz bu iftira etme işinin önemsiz olduğunu sanıyorsunuz. Hâlbuki o, Allah katında çok büyük bir suçtur” (Nûr 24/ 15). buyurdu. İnsanları yapmadıkları bir günahla suçlamak, onları mânen öldürmektir. Mü’min yüzde yüz emin olmadığı konular üzerinde konuşmamalıdır.