Yüce kitabımız Kuranı Kerim’de Hz Muhammedin yalnızca Allah’tan aldığı talimata uyma yükümlülüğü ile ilgili ayetleri bu sayfada derledik. İşte Kuranı Kerim’de geçen Hz Muhammedin yalnızca Allah’tan aldığı talimata uyma yükümlülüğü ile ilgili ayetler.
72/20. (Ey Muhammed!) De ki: “Ben sadece Rabbime yalvarırım ve O’na kimseyi ortak koşmam”. 21. De ki: “Benim size zarar vermeye de iyilik yapmaya da gücüm yetmez”. 22-23. De ki: “Beni kimse Allah’a karşı koruyamaz ve ben de O’ndan başka bir sığınak bulamam. (Benim yaptığım) yalnızca, Allah katından (geleni) iletmek ve O’nun mesajlarını duyurmak)dır. Kim Allah’a ve Elçisi’ne karşı gelirse, ona, içinde temelli kalınan cehennem ateşi vardır”.
10/15. (Ey Muhammed!) Âyetlerimiz, onlara açık açık okunduğu zaman Bize kavuşmayı ummayanlar (sana): “Bundan başka bir Kur’an getir veya bunu değiştir” dediler. Sen de ki: “Onu kendiliğimden değiştiremem. Ben ancak bana vahyolunana uyarım. Rabbime karşı gelecek olursam, büyük bir günün azabından korkarım”. 16. De ki: “Allah dileseydi, onu size ne ben okurdum, ne de size bildirilirdi. Nitekim daha önce yıllarca aranızda bulundum. Aklınızı kullanmıyor musunuz?” 17. Allah’a karşı yalan uyduran veya O’nun âyetlerini yalanlayandan daha haksız kim olabilir? Suçlular saâdete erişemezler.
10/104-106. De ki: “Ey insanlar! Benim dinimden kuşkuda iseniz, (bilin ki) ben sizin Allah’tan başka taptıklarınıza tapmam. Fakat, sizi öldürecek Allah’a taparım. Bana Mü’minler’den biri olmam (ve şunlar) emredildi: Yüzünü dosdoğru dine doğrult ve asla ortak koşanlardan olma! Allah’ı bırakıp da sana ne yarar sağlayacak, ne de zarar verecek şeylere yalvarma! Eğer öyle yapacak olursan, o durumda haksızlık yapanlardan olursun”.
10/108. De ki: “Ey insanlar! Rabbinizden size gerçek gelmiştir. Doğru yola giren kendisi için doğru yola girmiş, (doğru yoldan) sapan da kendi zararına sapmış olur. Ben, sizin bekçiniz değilim”. 109. Sana vahyolunana uy; Allah hükmünü verene kadar dayan! O, hüküm verenlerin en iyisidir.
6/106. Sen Rabbinden sana vahyolunana uy. Ondan başka tanrı yoktur. Ona ortak koşanlardan yüz çevir.
34/50. De ki: “Ben sapıtırsam, sapıtmakla ancak kendime etmiş olurum. Doğru yolda olursam, bu Rabbimin bana vahyetmesiyledir. O işitendir, yakın olandır”.
39/11-12. (Ey Muhammed!) De ki: “Bana, dîni Allah’a hâlis kılarak O’na kulluk etmem emrolundu. Müslümanların ilki olmam emrolundu”. 13. De ki: “Rabbime karşı gelirsem, doğrusu büyük günün azabından korkarım”. 14. De ki: “Ben dînimi Allah’a hâlis kılarak O’na kulluk ederim”.
39/65. (Ey Muhammed!) Sana da, senden önceki peygamberlere de şöyle vahyolunmuştur: “Eğer Allah’a ortak koşarsan işlerin boşa gider ve ziyana uğrayanlardan olursun”. 66. Hayır; yalnız Allah’a kulluk et ve şükredenlerden ol!
40/66. (Ey Muhammed!) De ki: “Sizin Allah’ı bırakıp da yalvardıklarında tapmam, bana yasaklanmıştır. Zira bana Rabbimden belgeler gelmiştir. Bana, Âlemlerin Rabbine boyun eğmem emrolundu”.
46/8. Yoksa: “Onu (Muhammed) uydurdu” mu diyorlar? De ki: “Eğer onu ben uydurduysam, benim için Allah’a karşı hiç bir şey yapamazsınız. O, yaptığınız taşkınlıkları daha iyi bilir. Benimle sizin aranızda tanık olarak O yeter. O Bağışlayandır, Acıyan’dır”.
69/44-47. Eğer (Muhammed) Bize (kendi uydurduğu) birtakım sözler isnad etseydi, Biz onu kuvvetle yakalardık, sonra onun şah damarını koparırdık; hiç biriniz de onu koruyamazdınız.
33/1. Ey Peygamber! Allah’tan sakın ve inkârcılara ve ikiyüzlülere uyma! Allah şüphesiz bilendir, bilgedir. 2. Sana Rabbinden vahyolunana uy! Allah yaptıklarınızdan haberdârdır.
13/37. Böylece, biz Kur’an’ı arabî bir yasa olarak indirdik. Sana ilim geldikten sonra onların hevalarına uyarsan, Allah’a karşı ne bir himayecin, ne de bir koruyanın bulunur.