Dinde aslında olmadığı halde, çeşitli yollarla sonradan dine sokulan ve toplumda dini inanç imiş gibi kabul edilen söz, fiil ve davranışlara hurafe ve batıl inançlar denir. Maalesef, Müslüman halk arasına girmiş bazı batıl inançlara rastlıyoruz. Bilhassa cahil insanların uyduğu, inandığı batıl inançların ülkemizde rastlanan çeşitleri şunlardır:
• Uğursuz anlayışı,
• İki bayram arası nikâh yapmamak,
• Gece temizlik yapmamak, gece tırnak kesmemek,
• Güneş ve ay tutulmasında silah atmak,
• Mermerden ihtişamlı mezarlar yapmak,
• Geçersiz vasiyetler yapmak,
• Ölünün 40. ve 52. gününü saymak,
• Cenazelere çelenk koymak,
• Türbelere çaput bağlayıp mum yakmak,
• Üzerinde sökük dikmemek,
• Nisan 1 diye aldatmak,
• Bazı gün ve hayvanları uğursuz saymak,
• Yılbaşı kutlamaları,
• Keşke şöyle olsaydı deyip avunmak,
• Falcılık, büyücülük, kehanet ve medyumculuk,
• İlah kelimesini yersiz kullanmak,
• Nazar değmesin diye boncuk takmak,
• Her koyun kendi bacağından asılır anlayışı ve sözü,
• Bana dokunmayan yılan bin yaşasın anlayışı ve sözü,
• Müzik ruhun gıdasıdır anlayışı. Bir müzik şehvanî ve isyanî hislere hitap ediyorsa, ruha gıda değil zehirdir.