Arş kelimesi lügatta taht, tavan, çatı gibi manalara gelir. Ulviyet ve yücelik anlamına gelen arş padişahların üzerinde hükümlerini yürüttükleri taht olarak da isimlendirilmiştir. Bu nedenle arş tüm âlemleri kuşatan Allah’ın hüküm ve hâkimiyetini sağlayan bir makamdır.
Kur’an-ı Kerim’de ve hadis-i şeriflerde defalarca tekrar edilen bu kelime ile yedi semanın ve kürsinin üzerinde bulunan, Yüce Allah’ın kudret ve saltanatının tecelli yeri kastedilir. Meleklerin bir kısmı arşın etrafını kuşatmış, bir kısmı da onu yüklenmişlerdir. Allah’ın emir ve hükümleri arşı kaplamıştır. Nemi Suresinin 26. ayetinde Allah’ın yüce arşın sahibi olduğu ifade edilir.
Arş mümkünatın tamamını, yedi kat gökleri ve yerleri, cennet ve cehennemi, sidre-i müntehayı ve her şeyi kuşatarak Allah’ın hüküm ve hâkimiyetini sağlayan arştır. Zira Allah yerleri ve gökleri yaratmış ve sonra “Arşa istiva etmiştir.” (A’raf, 7:54; Hadid, 57:4)