Merfu hadis, sahâbe-i kirâm veya diğerleri tarafından Nebiyi Zişan Efendimiz’e izafe edilen söz, fiil veya takrirlerden ibarettir. Diğer bir ifade ile Merfu Hadis; kaynağı Hz Peygamber (s.a.s) olan bütün söz, fiil ve takrirler için kullanılan hadis terimidir. “Resûl-i Ekrem şöyle buyurdu, şöyle yaptı, şu muameleyi gördüğü halde sükût buyurdu” şeklinde nakledilen hadisler böyledir.
Bir haberin Hz. Peygambere nisbet edilmesi ya açıkça ya da hükmen olur. Açık söz halinde merfû; sahabînin, “Rasûlullah’ın şöyle buyurduğunu işittim”, “Hz. Peygamber dedi ki…
“Rivayet edildiğine göre Rasûlullah şöyle buyurmuştur” gibi ifadelerle Hz. Peygamber’den naklettiği hadistir. Açık fiil halinde merfû, sahabînin,
“Rasûlullah’ın şöyle yaptığını gördüm” veya “Rasûlullah şöyle yapardı” diyerek bir merfû, yine Sahabînin, “Rasûl-ü Ekrem’in huzurunda şöyle yaptım” yada “Falanca Rasûlullah’ın huzurunda şunu yaptı” diyerek anlattığı olayı Peygamber Efendimizin yadırgamadığını bildirmesidir, (Subhi es-Sâlih, Hadis İlimleri ve Hadis Istılahları, çev. Y. Kandemir, Ankara 1973, s. 182).