Kur’an-ı Kerim’in başka isimleri de vardır. Kur’ân-ı Mübîn’in elli beş kadar değerli ismi nakledilmektedir. Furkân, kitâb, kelâm, mübîn, nur, hüdâ, şifâ, zikr, hakîm, rûh, belâğ, mesânî, besâir, mecîd ve sırât-ı müstakim isimleri gibi.

Kur’an-ı Kerimin Diğer isimleri ve Anlamları

El-Kur’an: Allah’ın ilahi mesajlarının en yaygın bilinen ismidir ve kelime kökenine en uygun olan ismidir. Kur’an-ı Kerim “toplamak, okumak, bir araya getirmek” anlamına gelir. Bu kelime Kur’an-ı Kerim de 70 defa kullanılmıştır. Kıyamet suresinin 17. ve 18. Ayetlerinde geçen Kur’an kelimesi diğer 68 ayette geçenlerden farklı anlamda kullanılmıştır ve “kişinin hükmünün mahşer günü yüzüne okunması” anlamındadır. Diğer ayetlerde bilinen anlamı ile kullanılmıştır.

El-Kitap:  “Yazmak, yazı tomarı ve yazılan şey” anlamına gelir. Kütüp ve mektüp kelimeleri de aynı anlama gelir ve bu üçü Kur’an-ı Kerim de tam 262 defa geçer. El-kitap ismi Kur’an-ı Kerim de en çok kullanılan isimdir. Bazılarında farklı manalarda kullanılmış olsa da bu isim büyük bir çoğunlukla Kur’an-ı Kerim‘i ifade etmek için kullanılmıştır. Ancak bazı ayetlerde başında “el” takısı kullanılarak ya da kullanılmayarak “Musa’ya verilen kitap, Tevrat, vahiy ve ilahi öğreti” anlamlarında kullanılmıştır.

Mektup anlamı ise Neml suresi 27,28 ve 29. Ayetler de geçmektedir. Demek ki Kur’an-ı Kerim Allah’ın tüm insanlara yolladığı son mektuptur.

El-Furkan: Karanlık ile aydınlığı, doğru ile yanlışı, hak olanla batıl olanı ayıran değer ya da ölçüye denir. Bakara suresi 185. Ayette, Al-i İmran suresi 4. Ayette ve Furkan suresi 1. Ayette Kur’an-ı Kerim‘in adı olarak belirtilmiştir.

Neyin yanlış neyin doğru, neyin iyi neyin kötü, neyin eksik neyin tam olduğunu belirlemek için dinsel açıdan tek kaynak Furkan olan Kur’an-ı Kerim‘dir.

En-Nur: “Işık” anlamına gelir ve Kur’an bu ismiyle insanları karanlıktan aydınlığa çıkartmak amacıyla gönderildiğini beyan eder. Bu kelime farklı anlamlarda olmak üzere Kur’an’da 43 defa yer alır. Bunlardan 11 tanesi doğrudan Kur’an-ı Kerim’in adı olarak kullanılmıştır.

Işık ve aydınlık anlamından hareketle Kur’an’ın hayata bakan yanını gösterir ve Kur’an’ın ışığı ve aydınlığı ile yaşanmakta olan hayatın karanlıklardan uzaklaşacağını ifade eder.

Göklerin ve yerin nuru olan Allah Kur’an’da kendisini bu isimle ifade ederken Kitabına da aynı ismi vererek kitabı ile zatını aynı isim altında buluşturur ve Kur’an’ın önemine özel olarak vurgu yapar.

Er-Ruh: Beden için vazgeçilmez olan şey ruhtur. Ruhu olmayan beden ölüdür. Beden açısından ruh ne anlam ifade ediyor ise hayat için de Kur’an-ı Kerim aynı önemi ifade eder. Yüce Allah Şura suresi 52. Ayette “işte sana emrimizden olan ruhu vahyettik” diyerek buna dikkat çekmiştir.

Eş-Şifa: Genel görüş bu ismin “derde deva olan” anlamını taşıdığı yönündedir. Yunus Suresi 57. Ayet, İsra suresi 82 Ayet ve Fussilet suresi 44. Ayette ki kullanımından hareketle Eş-Şifa isminin derde deva olmak manasına geldiği konusunda yaygın görüş vardır.

Ez-Zikr/Et-Tezkira/Ez-Zikra: “Öğüt” ve “hatırlatma” anlamına gelirler. Kur’an’ın hatırlatma anlamından hareketle çok rahat söylenebilir ki insanlar daha önceden de haberdar edilmiş ve uyarılmıştır. Hz. Âdem’den buyana gelen din tektir ve ilk peygamberden son peygambere kadar insanlar hep uyarılmış, hep haberdar edilmiş ve hep hatırlatılmıştır.

Kur’an-ı Kerim bu isminden dolayı insana “Allah’ı ve gerçekleri” hatırlatan ilahi bir sesleniştir. İnsanın görev ve sorumluluklarını insana anlatan ilahi kaynaklı bir hitaptır.

El-Hakk: Kur’an gerçeği getiren bir kitap olduğu için hakkı temsil eder. İçindeki tüm bilgiler tartışmaya mahal vermeyen nitelikte ve gerçekliktedir.

Er-Rahmet: “İlahi rahmetin habercisi ve tecellisi” olan bir kitaptır. İnsanlara rahmeti tanıtması yönüyle de Allah’ın rahmet sahibi olduğunun ve mümin kullarını rahmeti ile karşılayacağının bir habercisidir.

El-Büşra: “Sunulan ilkelere uyanların cennetle ödüllendirileceğinin müjdesini veren” ilahi bir kitaptır.

ElHüdâ: Yol göstermek, doğruya iletmek anlamındaki bu kelime, Kur’anı Kerim’in kendisi için en çok kullandığı isimlerden biridir.

ElMev’ıza: Öğüt anlamına gelir. Kur’an, insanlık için en büyük öğüttür.

ElMübîn: O apaçık bir kitaptır. “Gerçekten size Allah’tan bir nûr, apaçık bir kitap geldi.” ayeti Kur’an’ın bu iki özelliğini ortaya koymaktadır.

ElMübârek: Bereketli, kutsal, bereket kaynağı demektir. Kur’an’ın bu isimle anıldığı ayetlerden biri şöyledir: “İşte bu da bizim indirdiğimiz bir Kitap. Mübarek ve kendinden önceki kitapları tasdik edicidir.”’

ElAzîz: O, kıymetli ve yüce bir kitaptır. Şu ayette Kur’an’ın değeri elAzîz ismiyle ifade edilmiştir: “Kitap kendilerine gelince, onlar, onu inkâr etmişlerdir; oysa o, değerli bir Kitap’tır.”’

ElMecîd: Kur’an, şerefli ve üstün bir kitaptır. Kur’an’ın bu isimle anıldığı ayetlerden biri şöyledir: “Hayır; o, şerefliüstün olan bir Kur’an’dır.”