Sure kelimesi “parça” anlamına gelmektedir. Ayrıca “sûr-i medine” (şehrin suru) tabirini de hatırlatmaktadır. Bir şehrin surlarına, o şehri kuşattığı için bu ad verilmiştir. Istılahta ise sure, mübarek Kur’ân-ı Azîm’in en az üç ayetinden oluşan ve müstakil olan bir parçasıdır. Diğer bir ifade ile, Kur’an-ı Kerim’de ayetlerin bir araya gelerek oluşturduğu bölümlere sure denir. Sure, ayetleri kuşattığı için bu adı almıştır. Sure kelimesinin çoğulu “süver”dir.
Kur’ân’da 114 sûre vardır. En uzun sûresi 286 âyeti bulunan Bakara, en kısa sûresi de 3 âyeti olan Kevser sûresidir. Sûrelerin bu günkü tertibinin Hz. Peygamber tarafından yapıldığı (tevkîfî) veya sahabenin içtihadı ile veya kısmen Hz. Peygamber tarafından, kısmen de sahabenin içtihadı ile meydana getirildiği şeklinde üç farklı görüş vardır. Her sûrenin bir ismi vardır. Bu gün dünyada mevcut bütün mushaflarda sûrelerin tertibi ve isimleri aynıdır.