Ad Kavmi Hz. Nuh kavminin helakinden sonra yaratılan bir kavimdir.
Tufandan sonra İnsanlar çoğaldılar, dünya önceki halini aldı. Yeryüzünün çeşitli yerlerine dağılan kabileler, gittikleri yerlerde yeni binalar yeni bağ ve bahçeler kurdular.
Âd isimli bir kabile de Yemen’in güneyine gelip yerleşti. Etrafı kum tepecikleri ile çevrili bu vadide sular bol, yağış fazla, toprak bereketli idi. Âd kabilesi, çalışıp çabalıyarak vadiyi cennetten bir köşe haline getirdi. Etrafta yemyeşil bahçeler, verimli tarlalar, gül bahçeleri uzanıyor, şehir pek zengin bir hayatı yaşıyordu.
Belki yeryüzünün en güzel kenti oraya kurulmuştu. Binalar büyük mermer sütunlar üzerinde yükselmiş, her taraf park ve bahçelerle süslenmişti. Yollar son derece güzel ve geniş, evler son derece muhteşemdi. Şehre İrem ismini verdiler. İrem’de yaşayan insanlar uzun boylu, güçlü kuvvetli kimselerdi. Yüksek surlar, sağlam kaleler yapıp, silah ve cephane hazırlamak için atölyeler kurdular.
Güç ve kuvvetleri onları gururlandırıyor, kibirlendiriyordu. İnsanları küçük görüyorlar, onlarla alay ediyorlardı. Memleketlerinin kenarından geçen yolcuları şaşırtıp aldatmak için yollara yanlış işaretler koyuyorlar sonra da yolunu şaşıran gariplerin karşısına geçip gülüyor, onlara eziyet ediyor, döğüyor ve soyuyorlardı. Kimseye acımıyorlardı. Bunlarla da yetinmediler. Taşları yontup putlar yaptılar. Ve “İşte bizim tanrılarımız!” diyerek onlara ibadet etmeye başladılar. Azgınlıkları iyice artınca Allah onlara Hz. Hud’u peygamber olarak gönderdi. Hz. Hud onları tek Allah inancına davet etti. Kötülüklerden vazgeçmelerini istedi. Kabul etmediler. Hz. Hud’u yalanladılar. Allah da şiddetli bir rüzgar gönderip hepsini helak etti. Sadece Hz. Hud ve inananlar kurtuldular.