Cennet; Semavi dinlerde, ölmüş olan kişilerin Allah’a bağlılığı, Allah’a olan inancı, Allah için yaptığı ibadetler ve işlediği sevaplara ebediyen göre kalacağı düşünülen bir yerdir. Arapça bir sözcük olan Cennet, “Bahçe” anlamına gelmektedir. Cennet, Allah’ın rızasını kazananlar için mükafat olarak hazırlanmış hoş bir mekandır. İslâm inancına göre cennet haktır ve şu anda mevcuttur. O’nun ve içindekilerin hayatı sonsuzdur. Oraya Allah’ın af, rahmet ve lütfü ile mü’minler girebilir ve ebedî olarak yerleşir.
Cennetin en şerefli ve en yüksek yeri Firdevs‘dir. İman edip salih amel işleyenler orada ebedi kalacaklar. (Kehf 18/ 107). Rasul-i Ekrem Efendimiz (sav): “Allah’tan istediğiniz zaman Firdevs’i isteyiniz. Çünkü o cennetin ortası ve en yüksek yeridir…” buyurdular. (Buhârî)
Cenneti ifade etmek üzere kullanılan isimler nelerdir?
• Cennet: İsimleri içinde en çok kullanılandır.
• Cennetü’n- naîm: Refah, huzur, mutlu hayat demektir. (İnfitâr 82/ 13, Mutaffifîn 83/ 22)
• Cenneti Adn: İkamet edilen yer demektir. (Beyyine 98/7)
• Firdevs Cenneti: Bahçe demektir. Cennetin ortası, en yüksek ve en değerli bölgesinin özel adıdır. (Kehf 18/ 107, Mü’minün23/ll)
• Hüsnâ: Daha güzel, daha iyi demektir. (Yûnus 10/ 26)
• Dârü’s- selâm: Esenlik yurdu, maddi ve mânevi afetlerden korunmuş olmak demektir. (En’am 6/ 127, Yûnus 10/ 25)
• Dârü’l- mukâme: Asıl durulacak yer demektir.
• İlliyyîn: İyilerin amel defterlerinin olduğu yer demektir. (Mutaffifîn 83/ 18)
• Vesîle: Yaklaşmaya vasıta olan şey demektir. (Müslim)
• Makâm-ı Emîn: Güvenilir makam demektir.
• Dâru’l Huld: Ebedilik yurdu demektir.
• Cennetü’l- Mevâ: Sığınılıp barınılacak yer denmektir.