Atletler, ağırlık atma müsabakalarında genel olarak dört resmî dalda yarışırlar. Bunlar; Gülle, çekiç, disk ve cirit‘tir. Adı geçen müsabakalarda, yarışmacılar, oldukça çok sayıda kurala uyarlar ve bir çok deneme yapmak hakkına sahiptirler. Ancak, her yarışmacının derecesi saptanırken, elde etmiş olduğu sonuçların en iyisi göz önünde tutulur.
Gülle atma, atletizmin ağırlık atma bölümünde en fazla yapılan spor dalıdır. Gülle, madeni bir küre olup kadınlar için 4 kg, erkekler için 7,257 kg olarak tespit edilmiştir. Atlet, gergin bacaklarından kuvvet alıp gövdesini döndürürken, kolunu ileriye doğru hızla uzatarak, bu küreyi mümkün olduğu kadar uzağa fırlatır. Yarışmacının hareket alanı sadece 2 metre çapında bir daireyle sınırlandırılmıştır; atlet, güllesi yere düşünceye kadar bu sınırın dışına çıkmamak zorundadır.
Çekiç, güllenin eşi bir küre ile bu küreye 1,20 m uzunluğunda bir telle bağlı bir kulptan meydana gelir. Atışı yapan atlet kendi ekseni çevresinde dönerken, kulpundan tuttuğu çekici de başının üstünde çevirir, istediği hıza eriştiği an, çekici gereken yöne savurur. Hareket alanı, kısmen bir güvenlik kafesiyle çevrilmiş madenî bir çemberin içidir.
Atletlerin fırlattığı disk, etrafına cilâlı madenden bir çember geçirilmiş bir yuvarlaktır. Ağırlığı, yarışmanın kadınlar ya da erkekler arasında yapılmasına göre 1 ya da 2 kg arasında değişir. Atışı yapacak olan atlet, kolunu birkaç kere salladıktan sonra kendi çevresinde hızla döner ve diski fırlatır. Madenden ya da ağaçtan olan ciridin ağırlığı 600 ile 800 gr, uzunluğu 2,20 ile 2,60 m arasında değişir. Atmalarda elde edilen en iyi dereceler, güllede 20 m, çekiçte 75 m, diskte 70 m, ciritte de 90 m dolayındadır.