İlahi kitapların sonuncusu olan yüce kitabımız Kuranı Kerim surelerinden Abese Suresi; Kuran-ı Kerim’in 80. suresidir. Abese suresi Mekke döneminde inmiştir ve 42 âyettir. Sûre, adını birinci âyetteki “abese” fiilinden almıştır. “Abese”, “yüzünü ekşitti” demektir. Sûrede başlıca, itikat, peygamberlik, Allah’ın kudreti ve kıyamet hâlleri konu edilmektedir.
Peygamber Efendimiz, Mekke’nin ileri gelenlerine İslam’ı izah eder ve anlatırken âmâ olan Abdullah ibn Ümmü Mektûm adın da bir kişi gelmiştir. Peygamber Efendimizden İslam dinini kendisine öğretmesini istemiş ve bunda ısrar etmiştir.
Bu sırada Peygamberimiz Velid veya Ümeyye ibn Halef’i ikna etmeye çalışıyordu. Bahsi geçen bu zengin ve Arap toplumunda ileri gelen adamlar kendilerinin yanında fakirlerin bulunarak söze karışmalarından hiç hoşlanmazlardı.
Bu sebeple Peygamber Efendimizin, Abdullah ibn Ümmü Mektûm’un ısrarına canı sıkılmış ve memnuniyetsizliğini ifade etmek için yüzünü ekşitmiştir. Abese suresi bunun üzerine inmiş ve Peygamber’in bu tavrının Yüce Allah (c.c) tarafından hoş karşılanmadığı açıklanmıştır.Tabi ki şu gerçeği de anlamak gerekir ki Efendimiz o ama kimseyi önemsemediğinden surat asmamıştır.Efendimizin orada ki gayesi eğer o zengin ileri gelenler ikna olur ve gerçeği görerek Müslüman olurlarsa onlara bakarak bir çok insanın İslamla şerefleneceğini düşünmüştür.
Fakat bu hakikate rağmen yüce Mevla’mız Abese suresinde şunu ifade etmektedir.Benim katımda kendi gönlüyle gelen bir ama Müslüman bir çok Müslüman olacak zenginden daha kıymetlidir. Ne yüce Bir Rabbimiz var, hamd olsun.
Abese suresi dinle
Abese suresi arapça yazılışı ve meali
Bismillâhirrahmânirrahîm
1,2.Kendisine o âmâ geldi diye Peygamber yüzünü ekşitti ve öteye döndü.
3. (Ey Muhammed!) Ne bilirsin, belki de o arınacak,
4. Yahut öğüt alacak da bu öğüt kendisine fayda verecek.
5. Kendini muhtaç hissetmeyene gelince;
6. Sen, ona yöneliyorsun.
7. (İstemiyorsa) onun arınmamasından sana ne!
8,9,10. Allah’a karşı derin bir saygıyla korku içinde koşarak sana geleni ise bırakıp, ona aldırmıyorsun.
11.Hayır, böyle yapma! Çünkü bu (Kur’an) bir öğüttür.
12.Dileyen ondan öğüt alır.
13,14,15,16.O, şerefli ve sâdık yazıcı meleklerin elindeki yüksek, tertemiz ve çok değerli sahifelerdedir.
17.Kahrolası (inkârcı) insan! Ne nankördür o!
18.Allah, onu hangi şeyden yarattı?
19.Az bir sudan (meniden). Onu yarattı ve ona ölçülü bir şekil verdi.
20.Sonra ona yolu kolaylaştırdı.
21.Sonra onu öldürdü ve kabre koydu.
22.Sonra, dilediği vakit onu diriltir.
23.Hayır, hayır o, Allah’ın kendisine emrettiğini yerine getirmedi. (İman etmedi.)
24.Her şeyden önce insan, yediği yemeğine bir baksın!
25.Gerçekten biz, yağmuru bol bol yağdırdık.
26.Sonra toprağı, iyiden iyiye yardık!
27,28,29,30,31,32.Böylece sizin ve hayvanlarınızın yararlanması için orada taneler, üzümler, yoncalar, zeytinler, hurmalıklar, sık ağaçlı bahçeler, meyveler ve otlaklar ortaya çıkardık.
33,34,35,36,37.Kişinin kardeşinden, annesinden, babasından, eşinden ve çocuklarından kaçacağı gün kulakları sağır edercesine şiddetli ses geldiği vakit, işte o gün onlardan herkesin kendini meşgul edecek bir işi vardır.
38.O gün birtakım yüzler vardır ki pırıl pırıl parlarlar,
39.Gülerler, sevinirler.
40.O gün nice yüzler de vardır ki, toz toprak içindedirler.
41.Onları bir siyahlık bürür.
42.İşte onlar, kâfirlerdir, günaha dalanlardır.
Abese suresi arapça okunuşu
Bismillahirrahmanirrahim
1. Abese ve tevella.
2. En caihul’a’ma.
3. Ve ma yudriyke le’allehu yezzekka.
4. Ev yezzekkeru fetenfe’ahuzzikra.
5. Emma menistağna.
6. Feente lehu tesadda.
7. Ve ma ‘aleyke ella yezzekka.
8. Ve emma mencaeke yes’a.
9. Ve huve yahşa.
10. Feente ‘anhu telehha.
11. Kella inneha tezkiretun.
12. Femen şae zekerehu.
13. Fiy suhufin mukerremetin.
14. Merfu’atin mutahheretin.
15. Bieydin seferetin.
16. Kiramin bereretin.
17. Kutilel’insanu ma ekferehu.
18. Min eyyi şey’in halekahu.
19. Min nutfetinhalekahu fekadderehu.
20. Summessebiyle yesserehu.
21. Summe ematehu feakberehu.
22. Summe iza şea enşerehu.
23. Kella lemma yakdı ma emerehu.
24. Felyenzuril’insanu ila ta’amihi.
25. Enna sabebnelmae sabben.
26. Summe şakaknel’arda şakkan.
27. Feenbetna fiyha habben.
28. Ve ‘inebenve kadben.
29. Ve zeytunen ve nahlen.
30. Ve hadaika ğulben.
31. Ve fakiheten ve ebben.
32. Meta’an lekum ve lien’amikum.
33. Feiza caetissahhatu.
34. Yevme yefirrulmer’u min ehıyhi.
35. Ve ummihi ve ebiyhi.
36. Ve sahıbetihi ve beniyhi.
37. Likullimriin minhum yevmeizin şe’nun yuğniyhi.
38. Vucuhun yevmeizin musfiretun.
39. Dahıketun mustebşiretun.
40. Ve vucuhun yevmeizin ‘aleyha ğaberetun.
41. Terhekuha kateretun.
42. Ulaike humulkeferetulfeceretu.