Din, Allah tarafından konulmuş bir kanundur. İnsanlara, yaratılış gayesini ve varoluş hikmetini bildirir. Yüce Rablerine karşı ne şekilde ibâdette bulunacaklarını öğretir. İyi ve faydalı şeyler yapmaya sevkeder, zararlı işlerden de alıkoyar.
Din, insan aklının kendi kendine sorup durduğu, “Ben kimim, nereden gelip, nereye gidiyorum?” suâllerinin tatmîn edici yegâne cevab kaynağıdır.
Din, imkânların tükendiği, ümidlerin söndüğü yerde başlayan imkân yolu ve ümid ışığı, ilâçların dindiremediği acıların ilâcı, yıkık gönüllerin sığınağıdır.
Din; adâlet, iyilik, fedakârlık, doğruluk, fazilet gibi duyguların hayat menbaı, insan vicdanındaki inanma ihtiyacının tam karşılığıdır.
İnsanlar, dinleri peygamberlerden öğrenmişlerdir.
Peygamberler, vahiy yoluyla Allah’dan aldıkları dinî hükümleri, aldıkları şekliyle insanlara bildirmişlerdir. Bu bakımdan, dinlerin hakikî sahibi, Allah Teâlâ’dır. Peygamberler ise dînin hükümlerini insanlara bildiren birer elçi durumundadırlar.
Dinin hayatımızdaki yeri ve önemi
• Din insanın aklına, kalbine ve ruhuna hitap ederek davranışlarını insanileştirir, nefsini temizlemesine yardımcı olur.
• Bireysel ve toplumsal hayatın Allah’ın rızasına uygun bir şekilde sürmesini sağlar.
• İnsanın, dünyaya niçin geldiği, yaratılış amacının ne olduğu, öldükten sonra neler olacağı gibi konulardaki merakını tatmin eder, sorularına cevap verir.
• İnsanın Allah’a gönülden bağlılık duymasını sağlar ve onu yaratılmışlar önünde eğilmekten kurtarır. Böylece insana gerçek özgürlük ve bağımsızlığın hazzmı tattırır.
• İnsanı ölüm korkusu ve yokluk endişesi gibi sıkıntılardan kurtarır.
• Dua, niyaz, ibadet gibi dini tecrübelerle insandaki güvenme, sığınma, bağlanma ihtiyacını karşılar.
• İnsanlar arasında hak, adalet, iyilik gibi erdemleri yaygınlaştırır.
• İnsanların birbirlerine karşı hak ve ödevlerinin neler olduğunu bilmelerini sağlar. Böylelikle toplumsal hayatın huzur ve sukun içinde sürmesine katkıda bulunur.
Yüce Rabbimiz buyuruyor ki: “İnsan, kendisinin başıboş bırakılacağını mı zanneder (Kıyamet 75 / 36).