Sıcak bir Ağustos gecesi gökyüzüne baktığımız zaman, arada bir gayet parlak bazı cisimlerin kaydığını sonra yok olduğunu görürüz. Uzaydan düşüp havaya girince alev alıp yanan bu sert cisimlere akanyıldız denir. Başka bir ifade ile akanyıldız, güneş dizgesine bağlı, belli bir yörüngesi olmayan, bu yüzden havayuvarının üst katmanlarına girebilen, bu durumda bir ateş külçesine dönüşen küçük gökcismidir. Bu olaya halkımız arasında ‘yıldız kayması’ da denir.
Akanyıldızlar büyük bir hızla kayıp atmosfere girdiğinde hava ile sürtünmeden dolayı ısınarak yanmaya başlayan, yıldız görünüşündeki uzay cisimleridir. Çoğu etraflarına ışık vererek çabucak yanıp buharlaşarak gözden kaybolur. Aralarından ancak pek azı yanmadan yeryüzüne kadar inebilir. Bunlar patlayıp dağılan kuyruklu yıldızların ya da gezegenlerin parçalarıdır.Teleskopla görülebilenlerini saymasak her gün ortalama 75.000.000 akanyıldız dünya atmosferine girer ;bunların ancak 1 yada 2 tanesi dünyaya düşer. Bunlarda bereket çok küçüktürler.