İnsanların manevi kişiliğini rencide eden çirkin sözlerden birisi de insana sövmektir. Sövmek, namus, onur ve kişiliğe yönelik, kaba, çirkin, ağza alınmaz sözler söylemektir. Sözle yapılan bu tecavüz Müslümana asla yakışmayan bir davranıştır.
Peygamber Efendimiz, “Müslümana sövmek fasıklıktır.” buyuruyor. Böyle bir vasfı taşımak Müslüman için kara lekedir, onun taşıyamayacağı ağır bir sorumluluktur.
Hayatta olanlara sövmek dinimizce yasaklandığı gibi ölülere sövmek de yasaklanmıştır. Peygamber Efendimiz şöyle buyuruyor:
“Ölülere sövmeyin, çünkü onlar ahirete götürdükleri iyi Veya kötü amellerinin karşılığına erişeceklerdir.”
İyi olanlar, iyiliklerinin mükâfatını, kötüler de yaptıkları kötülüklerin karşılığını bulacak, sövmek onların durumlarında bir değişiklik yapmayacaktır.
Peygamberimizin şu uyarısına dikkat etmemiz gerekir: “Ölülere söverek hayatta olanlara eziyet etmeyin.’’
Ölüye söven kimse, ölünün hayatta olan çocukları ve yakınlarını üzmüş olur. Buna hakkımız yoktur.
Başkasına söven kimse, onların da kendi anne ve babasına sövmesine sebep olur ki bu durum son derece rahatsız edicidir.
Peygamberimiz,
“En büyük günahlardan birisi de kişinin anne ve babasına lanet etmesidir.” Buyurdu.
(Oradakiler) dediler ki:
– “Ey Allah’ın Resulü, kişi anne Ve babasını nasıl lanetler?”
Allah Resulü buyurdu ki:
“Adam başkasının babasına söver o da onun babasına söver; başkasının anasına söver o da onun anasına söver.”