Hayvanlara iyi davrananlar ile kötülük yapanların ahiretteki durumu hakkında pek çok rivayet vardır. Bunlardan bazıları şöyledir;
Hz. Ebubekir’in kızı Esma’dan (ra.) rivayet edildiğine göre, Peygamber Efendimiz güneş tutulduğu sırada küsuf namazı kılmış ve namazdan sonra gördüklerini şöyle anlatmışur:
“(Namazda iken) cennet bana gösterildi ve yaklaştı. O kadar ki eğer isteseydim salkımlarından bir tanesini alıp size getirebilirdim.
Cehennem de bana o kadar yaklaştı ki, ben, “Ey Rabbim! Ben de onlarla beraber miyim?” demeye başladım. Orada bir de ne göreyim? Bir kadını bir kedi tırmalayıp duruyor. “Buna ne oluyor?” diye sordum.
“Bu kadın bu kediyi ölünceye kadar hapsetti. Ne yiyeceğini verdi, ne de yeryüzünde yiyecek bulması için onu salıverdi, dediler.”
Hayvanlara acımasız davranmak, onları öldürmek veya ölümlerine sebep olmak nasıl cehenneme girmeyi gerektiren bir günah ise hayvanlara merhametli davranmak da tam tersine mükafat kazanmaya vesile olan hayırlı bir iştir.
Peygamber Efendimiz (sas.) diyor ki:
“Eskiden bir adam yolda giderken şiddetle susamış; bir kuyu bulmuş, kuyuya inip su içtikten sonra çıkmış, susuzluktan toprağı yalayan ve derin derin soluyan bir köpek görmüştü.” Adam, “Bu köpek de benim gibi susamış.” diyerek tekrar kuyuya inmiş ve ayakkabısına su doldurmuş, sonra ayakkabıyı ağzı ile tutarak yukarı çıkıp köpeği sulamıştı. Bunun üzerine Allah onu övdü ve günahlarını bağışladı.”
(Orada bulunanlar) dediler ki:
“Ey Allah’ın Resulü, hayvanlara yapılan iyilikten dolayı bize mükafat mı var?”
Peygamberimiz buyurdu ki:
“Her canlıya yapılan iyilik için mükafat vardır.” Hikaye edilir ki bir adam ölen bir arkadaşını rüyada gördü ve ona sordu: “Allah Teala sana nasıl muamele etti?”
Dedi ki: “Bağdat’ta yağmurlu ve soğuk bir günde sokakta soğuktan titreyen bir kedi görmüştüm. Hayvancağıza acımış ve elbisemin altına almıştım.
Ona gösterdiğim bu davranıştan dolayı Rabbim bana merhamet etti ve beni bağışladı.”