Hakim, hüküm verme ve muhakeme etme yetkisine sahip kimseye kadı denilir. Diğer bir ifade ile Kadı, Osmanlı Devleti’nde Tanzimat Dönemi’ne kadar her türlü davaya, Tanzimattan Cumhuriyet’in ilk yıllarına değin geçen sürede ise yalnızca evlenme, boşanma, nafaka ve miras davalarına bakan mahkemelerin başkanlarına verilen addır.
Kadılar, İslami hükümlerle hareket eder ve görevinde mutlak surette adaletli davranmaya çalışır.
Kadı’nın çok bilgin, akıllı, Kur’an ve sünnet ilmine sahip dirayetli bir insan olması lazımdır. Çünkü kadılık görevi çok ağır ve zor bir görevdir.
İslam tarihi içinde meşhur olmuş, asırlar boyunca ismi unutulmamış nice kadılar vardır. Bunlar arasında Harun Reşit’in kadısı ve İmam-ı Azam’ın talebesi İmam-ı Ebu Yusuf başta gelmektedir. Osmanlı tarihinde ilk kadı, Osman Gazi’nin devrinde yaşayan Dursun Fakih’dir.