Melek; Allah’ın emriyle çeşitli görevleri yerine getiren, gözle görülmeyen nurani ve ruhani varlıktır.
Melekler, Allah Teâlâ’nın nurdan yarattığı, şerefli, tertemiz varlıklardır. Bunlara inanmak imanın altı şartından biridir.
İsrafil aleyhisselam, dört büyük melekten birisidir. Kıyamet günü Sur’a üflemekle görevli, şan ve şeref sahibi bir melektir. İsrafil kelimesi “Şan ve Şeref” manalarına gelmektedir.
Kur’an’da: “Sûra üfürülünce Allah’ın dilediğinden başka göklerde ve yerde ne varsa hepsi ölecektir. Sonra Sura bir kere daha üfürülür, onlar da hemen ayağa kalkarak bekleşirler” (Zümer:68).
İsrafil Aleyhisselam bu asli görevinin vakti gelinceye kadar Levh-i Mahfuz’da bulunan Allah’ın iradelerini okuma ve bunları ilgili meleklere duyurmakla görevlidir.
İsrafil Aleyhisselam’a “Sur Meleği” de denilir.
İsrafil’in birinci üflemesi ile yer ve gökteki bütün canlılar ölecek ve dünya hayatı sona erecektir. İkinci defa üflemesiyle de bütün canlılar dirilecek ve ahiret hayatı başlayacaktır. Sûr’un ilk üflenişine “nefha-i ulâ“; ikinci üflenişine “nefha-i saniye” denilir.