Yüce kitabımız Kuranı Kerim’de Tebliğ yöntemleri ile ilgili ayetleri bu sayfada derledik. İşte Kuranı Kerim’de geçen Tebliğ yöntemleri ile ilgili ayetler.
7/199. Sen affetme yolunu tut! Uygun olanı emret, bilgisizlere aldırış etme!
20/44. Ona (Firavun’a) yumuşak söz söyleyin, ki öğüt alsın veya korksun.
26/214. En yakınların olan kabileni uyar. 215. İnananlardan sana uyanlara kanadını indir. 216. Sana başkaldırırlarsa: “Ben sizin yaptıklarınızdan uzağım” de.
10/99. Rabbin dileseydi yeryüzünde bulunanların hepsi inanırdı. Öyle iken, sen insanları inanmaya mı zorlayacaksın?
6/108. Onların Allah’tan başka yalvardıklarına sövmeyin ki, onlar da bilmeden aşırı gidip Allah’a sövmesinler. Biz böylece her millete yaptıklarını süslü gösteririz. Sonra dönüşleri Rablerinedir. O, yapmakta olduklarını kendilerine bildirecektir.
6/66. (Ey Muhammed!) Senin kavmin, gerçek olduğu hâlde onu (Kur’an’ı) yalanladı. “Ben sizden sorumlu değilim” de. 67. Her haberin gerçekleşeceği bir zaman vardır, (yakında) bileceksiniz. 68. Ayetlerimize sataşanları gördüğün zaman, başka bir söze dalmalarına kadar onlardan yüz çevir. Ancak, Şeytan sana unutturacak olursa hatırladıktan sonra, artık o zalimlerle oturma. 69. (Allah’a karşı gelmekten) sakınanlara, onları (kafirleri) hesaba çekmek düşmez; onlara düşen, sakınmaları için (kafirlere) öğüt vermektir.
1/34. İyilikle kötülük bir değildir. Sen /kötülüğü) en güzel şekilde sav; o zaman seninle arasında düşmanlık bulunan kişinin sıcak bir dost gibi olduğunu görürsün. 35. Bu, ancak sabredenlere verilmiştir; bunun verildiği kimseler büyük bir pay sahibidirler.
88/21. (Ey Muhammedi) Sen öğüt ver! Esasen sen sadece öğüt vericisin. 22. Sen, onlara zor kullanacak değilsin.
16/125. Rabbinin yoluna hikmetle ve güzel öğütle çağır; onlarla en güzel biçimde tartış. Rabbin kendi yolundan kimin saptığını en iyi bilendir. Doğru yolda olanları en iyi bilen de O’dur.
23/96. Kötülüğü en iyi olan ile sav. Onların nitelendirmelerini Biz daha iyi biliriz. 97-98. De ki: “Rabbim! Şeytanların kışkırtmalarından sana sığınırım ve onların bana yanaşmalarından sana sığınırım Rabbim!”
29/46. Ehl-i Kitap’la -onlardan haksızlık yapanların hariç- ancak en güzel biçimde tartışın ve onlara: “Bize indirilene ve size indirilene inandık, bizim Tanrımız da sizin Tanrınız da birdir, biz O’na teslim olmuşuzdur” deyin.
2/256. Dinde zorlama yoktur. Doğru olan eğri olandan ayrışıp belirmiştir. Kim tağutu inkâr eder ve Allah’a inanırsa, kopmak bilmeyen, sağlam bir kulpa tutunmuş olur. Allah işitendir, bilendir.
3/159. (Ey Muhammed!) Allah’ın rahmetinden ötürü, sen onlara yumuşak davrandın. Eğer kaba ve katı yürekli olsaydın, çevrenden dağılırlardı. Onları affet, onlara bağış dile, iş hakkında onlara danış, fakat karar verdiğin zaman Allah’a güven. Allah (O’na) güvenenleri sever.
22/67-69. (Ey Muhammed!) Her ümmete, yerine getirmeleri gerekli ibadetler koyduk. Öyleyse bu konuda seninle çekişmesinler. Sen Rabbine çağır; sen dosdoğru bir yol üzerindesin. Seninle tartışırlarsa: “Allah yaptığınızı çok iyi bilir; ayrılığa düştüğünüz şeyler hakkında, kıyamet günü aranızda Allah hükmedecektir” de.