Yüce kitabımız Kuranı Kerim’de Şefaat ile ilgili ayetleri bu sayfada derledik. İşte Kuranı Kerim’de geçen Şefaat ile ilgili ayetler.
74/48. Artık onlara, şefaatçilerin şefaati fayda vermez.
53/26. Allah, dilediğine ve hoşnut olduğuna izin vermedikçe, göklerde bulunan nice meleklerin şefaati bir şeye yaramaz.
7/53. Onun gerçekleşmesinden başka bir şey mi bekliyorlar? Onun ortaya çıktığı gün, daha önce onu unutanlar: “Rabbimizin elçileri gerçeği getirmişlerdi. Şimdi bize şefaat edecek aracılarımız olabilir mi? Ya da, geri çevrilip yaptığımızdan başkasını yapabilir miyiz?” derler. Şüphesiz onlar kendilerine yazık ettiler; uydurup durdukları şeyler de kayıplara karıştı.
19/87. Rahmân’ın katından bir söz almış olandan başkası asla şefâatte bulunamayacaktır.
20/109. O gün Rahman’ın izin verdiği ve konuşmasına rıza gösterdiği kimseden başkasının şefaati fayda vermez.
26/90-91. O gün cennet (Allah’a karşı gelmekten) sakınanlara yaklaştırılır. Cehennem de azgınlara gösterilir. 92-93. Onlara: “Allah’ı bırakıp taptıklarınız nerede? Size yardım ediyorlar veya kendilerine yardımları dokunuyor mu?” denilir.
10/3. Sizin Rabbiniz, gökleri ve yeri altı günde yaratan, sonra tahtına kurulup işleri yöneten Allah’tır. O’nun izni olmadan kimse aracılık edemez. Rabbiniz Allah işte budur. O’na kulluk edin! Hâlâ düşünüp öğüt almayacak mısınız?
34/23. O’nun katında, O’nun izin verdikleri dışında kimsenin şefaati yarar sağlamaz. Sonunda gönüllerindeki korku giderilince (birbirlerine): “Rabbimiz ne söyledi?” diye sorarlar, “Hakkı söyledi; O yüce ve uludur” derler.
44/41. O gün, dostun dosta faydası olmaz; onlar bir yardım da görmezler. 42. Yalnız Allah’ın merhamet kimseler bunların dışındadır. O Üstün’dür, çok merhametlidir.
21/28. (Allah) onların geçmişlerini ve geleceklerini bilir. Bunlar O’nun râzı olduğu kimseden başkası için aracılık edemezler, O’nun korkusundan titrerler.
32/4. Allah gökleri, yeri ve ikisinin arasında bulunanları altı günde yaratan, sonra tahta kurulandır. O’ndan başka bir dostunuz ve aracınız yoktur. Düşünüp öğüt almıyor musunuz?
30/12. Kıyamet koptuğu gün, suçlular umutsuz kalıverirler. 13. Koştukları ortaklardan da kendilerine hiç bir şefaatçi çıkmaz. Onlar ortaklarını inkâr ederler.
2/123. Kimsenin kimseye bir yararı dokunmayacağı, kimseden fidye alınmayacağı, kimseye şefaatin yarar sağlamayacağı ve kimsenin yardım görmeyeceği günden korunun.
2/48. Kimsenin kimseye bir yararı dokunmayacağı, kimseden bir şefaat kabul edilmeyeceği, kimseden fidye alınmayacağı ve kimsenin yardım görmeyeceği günden korunun.