Münafık: Allah’a ve peygamberine inandığını söyleyip mü’min olarak göründüğü hâlde kalbiyle inanmayan kimsedir.
Allah Teâlâ, münafıkların, inandıklarını söyledikleri hâlde kalplerinde tasdik bulunmadığı için bunların mü’min olmadıklarını bildirmiş ve şöyle buyurmuştur:
“İnsanlardan öyle kimseler vardır ki Allah’a ve ahiret gününe iman ettik derler, hâlbuki onlar mü’min (inanmış) değillerdir.” (Bakara 8)
Kur’an-ı Kerim, dilleriyle ikrar ettikleri hâlde bu ikrarlarını kalpleri ile tasdik etmeyen münafıkların kâfir olduklarını bildirmiştir. Bu konudaki ayetler şöyledir:
“Ey Muhammed! Onlardan (münafıklardan) ölen kimsenin namazını sakın kılma. Mezarı başında da durma. Çünkü onlar Allah ve peygamberini inkâr ettiler, fasık olarak öldüler.” (Tevbe 84) “Şüphesiz ki münafıklar cehennem ateşinin en aşağı tabakasındadırlar. Onlara hiçbir yardımcı da bulamazsın.” (Nisa 145)
Kalben inanmadığı hâlde inandığını, Müslüman olmadığı hâlde Müslüman olduğunu söyleyen kimseler, münafıktır ve iki yüzlüdür. İnanmadıkları hâlde inanmış gibi görünerek Müslümanları kandırmaya çalışırlar. Bunların Müslümanlara olan zararları açıktan inkâr eden kâfirlerden daha fazladır. Bu sebeple cehennemdeki azapları, çekecekleri acı ve ıstıraplar daha şiddetli, cezaları daha ağır olacaktır. Bu husus yukardaki son ayette açıkça alaşılmaktadır.